Het verhaal achter hun vachtkleur
De opvallende oranje kleur van gemberkatten komt door het Arhgap36-gen. Dit gen speelt een belangrijke rol bij het vormen van het oranje pigment dat deze katten zo herkenbaar maakt. Greg Barsh, een vooraanstaand geneticus van de Stanford University, heeft samen met zijn team dit gen op de proef gesteld. Zij ontdekten een DNA-deletie vlakbij het Arhgap36-gen (wat zou kunnen bijdragen aan de oranje kleur).
In hun studie keken ze naar 188 katten: 145 gemberkatten, 6 lapjeskatten en 37 niet-gemberkatten. Bij alle gemberkatten vond men de afwijking terug, wat de gedachte ondersteunt dat het Arhgap36-gen een grote rol speelt bij hun kenmerkende kleur.
Verschillen tussen mannetjes en vrouwtjes
Een interessant twistje in de genetica van gemberkatten is het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes. Het gen voor de oranje kleur zit namelijk op het X-chromosoom. Mannelijke katten hebben maar één X-chromosoom, waardoor zij allebei de effecten van dit gen laten zien. Dit verklaart waarom je vaker mannelijke gemberkatten tegenkomt.
Vrouwelijke katten hebben twee X-chromosomen, maar meestal wordt er één van ‘uitgeschakeld’ (vanwege de X-inactivering). In uitzonderlijke gevallen blijven beide actief, waardoor een poes net zo oranje kan worden als een kater. Daardoor zie je bij nesten vaak meer mannetjes en hebben de vrouwtjes vaker een gemengde vachtkleur.
Wat men over hun karakter zegt
Gemberkatten staan bekend om hun energieke, soms zelfs ‘gekke’ gedrag. Hoewel er geen wetenschappelijk bewijs is dat direct een link legt tussen vachtkleur en gedrag, is die associatie hardnekkig onder eigenaren. Het Arhgap36-gen heeft wel invloed op de vacht, maar er is geen aanwijzing dat het iets te maken heeft met mentale of emotionele eigenschappen.
Het lijkt erop dat hun speelse aard gewoon deel uitmaakt van wie ze zijn, los van hun genen. Dit laat zien dat ieder dier uniek is, ongeacht wat er in zijn DNA staat.
De ontdekking dat het Arhgap36-gen, gelegen op het X-chromosoom, de opvallende vachtkleur van gemberkatten veroorzaakt, biedt een interessante kijk op de wereld van kattengenetica. Hoewel er geen sluitend bewijs is dat hun vachtkleur samenhangt met een wild karakter, blijft hun levendige gedrag voor velen onweerstaanbaar. Deze bevindingen moedigen ons aan om verder te onderzoeken hoe genen onze huisdieren vormen en herinneren ons eraan dat de wonderen van de natuur vaak letterlijk vlakbij onze huiskamer beginnen.
