Wat succes daadwerkelijk betekent
Succes wordt vaak al te makkelijk gereduceerd tot duidelijke resultaten zoals hoge cijfers, sporttrofeeën of een plaats op een toonaangevende school. Volgens Reem Raouda gaat succes echter veel verder. Het zit in minder tastbare eigenschappen zoals zelfvertrouwen, mentale weerbaarheid en emotionele intelligentie (dit betekent dat kinderen beter kunnen omgaan met hun gevoelens en die van anderen). Deze kwaliteiten helpen kinderen om op een oprechte manier contact te leggen met hun omgeving en geven hen het doorzettingsvermogen om uitdagingen de baas te blijven.
Zelfvertrouwen zorgt ervoor dat kinderen met plezier nieuwe dingen proberen, zonder te veel bang te zijn voor een misstap. Mentale weerbaarheid helpt hen om stressvolle situaties in de hand te houden en met emotionele intelligentie bouwen ze gezonde relaties en tonen ze begrip voor hun medemens.
Bijzondere opvoedmethodes
Ouders die erin slagen om kinderen succesvol te laten opgroeien, hanteren soms minder traditionele methodes. In plaats van alleen maar te focussen op discipline en gehoorzaamheid, richten zij zich op het stimuleren van nieuwsgierigheid, doorzettingsvermogen en zelfstandigheid bij hun kids.
Uit onderzoek valt op dat deze ouders ook goed aan zichzelf werken. Ze begrijpen dat hun eigen manier om met tegenslagen om te gaan, direct doorwerkt op de manier waarop hun kinderen met uitdagingen omgaan. Het vermogen om eigen emoties te reguleren en effectief oplossingen te vinden, fungeert immers als een rolmodel (een voorbeeld waarvan kinderen onbewust leren).
Bovendien vermijden deze ouders het overmatig gebruik van standaard complimenten zoals “Bravo!”. Ze geven hun lof op een manier die de innerlijke motivatie van hun kinderen versterkt. Zo gaan kinderen leren iets voor zichzelf te ervaren, in plaats van alleen te streven naar externe beloningen.
Handigheden die leiden naar succes
De studie bracht negen concrete gedragingen in kaart die bijdragen aan het succes van kinderen:
- Ze werkten aan zichzelf
- Ouders leerden hun eigen emoties onder controle te houden en fungeerden als inspirerend voorbeeld.
- Ze misbruikten geen ‘bravo!’
- Complimenten werden op een doordachte manier geformuleerd (om de intrinsieke drive van kinderen te stimuleren).
- Ze stelden hun relatie centraal
- Er werd bewust tijd gemaakt voor elkaar en er werd echt geluisterd, wat de band versterkte.
- Ze straften hun kinderen niet
- In plaats daarvan mochten kinderen leren van de natuurlijke gevolgen van hun keuzes.
- Ze beloonden geen goede cijfers
- De focus lag op leren en vooruitgang, niet louter op cijfers.
- Ze waardeerden vragen
- Nieuwsgierigheid werd gestimuleerd door vragen als “Waarom?” en “Hoe?” te omarmen.
- Ze lieten hun kinderen dingen ontdekken
- Dit droeg bij aan een sterker zelfbeeld, omdat kinderen zo zelfvertrouwen kregen in wat ze konden.
- Ze maakten van lezen een gewoonte
- Samen lezen was een plezierige dagelijkse bezigheid.
- Ze hielpen hun kinderen met emoties
- Door gevoelens te erkennen en benoemen, leerden kinderen om met hun emoties om te gaan (en zo meer rust te vinden).
Zoals Reem Raouda het mooi verwoordt: “Kinderen nemen onze reacties in zich op als sponzen.” Het laat zien dat ouders altijd goed moeten opletten hoe ze reageren in situaties, want hun houding wordt vaak overgenomen door hun kinderen.
Sucesvol ouderschap gaat dus veel verder dan het volgen van oude tradities en verwachtingen. Door te investeren in innerlijke groei en het vermogen om met emoties om te gaan, dragen ouders bij aan een toekomst waarin hun kinderen niet alleen slagen volgens de maatstaven van de maatschappij, maar ook echt gelukkig en vervuld zijn in hun eigen leven.
